Transmisja baletu „I przejdą deszcze”

„I przejdą deszcze…”
„Naród, który nie umie istnieć bez cierpienia, musi sam sobie je zadawać” – napisała profesor Maria Janion. Krzysztof Pastor językiem tańca podejmuje dialog z polskim fantazmatem nieświadomego przywiązania do bólu pokrzywdzonych, przybliżając losy ludzi z czasów wojny. Emocjonalna muzyka Góreckiego i współgrająca z nią ekspresja tancerzy prowadzi nas przez meandry zbiorowego doświadczenia pokoleń, wysuwając na plan pierwszy burzliwy arsenał uczuć. Konfrontuje nas z przekazywaną w pamięci ciał traumą, z czasem urastającą do narodowego kompleksu. „Deszcz jest jak litość – wszystko zetrze / i krew z bojowisk, i człowieka, / i skamieniałe z trwóg powietrze”. Dudniące w wyobraźni jak echo słowa Baczyńskiego w scenie podbitej kroplami deszczu mieszają lęki z nadziejami. Ruchy tancerza, precyzyjne, pełne witalności wydają się mieć przewagę nad bezwolnym spływaniem wody. Wola przetrwania szamocze się ze strachem, wysuwając się z jego objęć. Gdzieś, w przychylnym upływie czasu, rodzi się i stopniowo narasta chęć zapomnienia. Gotowość, by żyć bardziej, żyć na nowo.

Transmisja baletu  „I przejdą deszcze…” rozpocznie się 24 października 2018 roku, o godzinie 18:30
http://vod.teatrwielki.pl/

Balet w jednym akcie
Muzyka: Henryk Mikołaj Górecki (Beatus vir, Quasi una fantasia, Kleines Requiem für eine Polka)
Prapremiera: 27.03.2011, Polski Balet Narodowy

„And the rain will pass…”
‘A nation that cannot live without suffering must cause it to itself,’ wrote Professor Maria Janion. Krzysztof Pastor, with the language of dance, strikes up a dialogue with the Polish phantasm of unconscious attachment to victimhood by recalling the fates of people who lived through the Second World War. Górecki’s emotional music and the expression of dancers interplaying with it lead us through the meanders of the collective experience of generations, bringing to the foreground a stormy arsenal of feelings. It confronts us with the trauma passed on in body memory, with time growing into a national complex. ‘Rain is like mercy – it will wash over everything/the blood from battlefields and from man/ and the air petrified by fear.’ The words of Baczyński’s poem echoing in the imagination during the rainfall scene mix hope with fear. The dancer’s movements, precise and full of vitality, seem to have an advantage over the steady flow of water. The will to survive wrestles with fear, escaping its embrace. Somewhere, with the favourable passage of time, a desire to forget is born and gradually waxes, along with a readiness to live fully, to live anew.

And the rain will pass will be streamed live on 24th of October on http://vod.teatrwielki.pl/

Fb-klik