Galeria Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie zachwyca!

Zabytki na ekspozycji stałej są datowane od 8 tysiąclecia p.n.e do V w. n.e. Osobne gabloty zajmują przykłady sztuki nowoczesnej inspirowanej starożytnością (zarówno Grecją i Rzymem, jak i Egiptem) z XVIII i XIX wieku, aby pokazać kontynuację pewnych trendów, tematów i podkreślić fascynację cywilizacjami antycznymi. Odwiedzający nową Galerię Sztuki Starożytnej znajdzie tu zarówno mumie egipskie (ludzkie i zwierzęce) i sarkofagi, wyposażenie grobowców ważnych urzędników egipskich (łoże, urny, figurki Uszebti, naczynia), portrety grobowe (w tym Portret Chłopca z Fayum) części architektury grobowej i świątynnej (kolumny, kapitele, „Ślepe Wrota”), tabliczki z pismem klinowym, pieczęci, elementy uzbrojenia, monety, rzeźby, antyczne szkło i ceramikę, mozaikę, jak i inskrypcje w różnych językach starożytnych (greckim, łacińskim, aramejskim, punickim i akadyjskim). Klasyczną formę prezentowania zbiorów uzupełniają multimedialne instalacje, np. omawiające pieczęci starożytnego Bliskiego Wschodu czy, największą w Polsce, kolekcję antycznych waz.

Większość zbytków w Galerii Sztuki Starożytnej należy do kolekcji MNW. Są wśród nich dary osób prywatnych (np. Władysława Semerau-Siemianowskiego) oraz instytucji (UNESCO) oraz dzieła zakupione przez Muzeum. Część obiektów pochodzi z kolekcji, które po 1945 roku stały się częścią zbiorów MNW, m.in. Radziwiłłów z Nieborowa, Potockich z Jabłonnej czy Czartoryskich z Gołuchowa oraz przedwojennych zbiorów niemieckich, m.in. ze Śląska, Królewca i Braniewa, które powstawały na bazie zakupów na rynku antykwarycznym pod koniec XIX i w na początku XX wieku. Na ekspozycji znajdują się także dzieła ze zbiorów Muzeum Luwru, z których część przechowywana jest w MNW już od 1960 roku. Liczne obiekty pochodzą z polskich wykopalisk prowadzonych w czasach, gdy prawo pozwalało na podzielenie części znalezisk odkrytych w toku prac archeologicznych i przekazanie.