Najlepsze Wystawy Warszawa Marzec 2024
Tej wiosny w Warszawie odbędzie się wiele ciekawych wydarzeń i wystaw. Do 23 marca 2024 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski trwają dwie wystawy, na których można podziwiać dzieła sztuki dwóch polskich artystów: Pawła Grunerta i Piotra Trusika.
Paweł Grunert MEBLARIUM/2024
Obiekty, które od lat składają się na tytułowe Meblarium, to konstrukcje łączące w sobie cechy wzornictwa, rzeźby i przestrzennych aranżacji. Powstają one z naturalnych materiałów, takich jak gałęzie, siano, wiklina, ale także ze szkła, sylikonu, plastiku czy przetworzonych metali. To, co je łączy to szczególna fantazja, z jaką zostały zaprojektowane. Każda z realizacji Grunerta jest unikalnym obiektem sztuki.
Wystawę można oglądać do 24 marca 2024 roku – klik
POMIĘDZY – wystawa Piotra Trusika w Project Room

Twórczość Trusika znana jest z obrazów, w których realistycznie oddany wizerunek, najczęściej twarz pięknej kobiety, fragmentarycznie przysłaniany jest abstrakcyjnymi formami malarskimi, uniemożliwiającymi odbiorcy pełny wgląd, identyfikację przedstawianego obiektu. To częściowe zakrycie mówi o niemożności poznania drugiego człowieka w jego pełnym wymiarze.
Wystawę można oglądać do 24 marca 2024 roku – klik
Odbicia piękna
„Odbicia Piękna” to jedna z największych na świecie kolekcji chińskich obrazów na szkle z końca XIX i XX wieku. Zbiór Mei Lin to ponad 100 obrazów.
Wystawę można oglądać do 21 kwietnia 2024 roku – klik
Henryk Lula Ceramika. Sztuka materii

Wystawa prezentuje szeroki wybór prac Henryka Luli — artysty, pedagoga i profesora Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Obejmuje ponad 100 obiektów i w najpełniejszy dotychczas sposób przybliża dokonania wybitnego twórcy aktywnego od lat 50. XX wieku do dzisiaj, tworzącego w oparciu o warsztat i medium ceramiki.
Wystawę można oglądać do 19 maja 2024 roku – klik
Stefan Norblin. Artysta plakatu
Twórczość plastyczna Stefana Norblina doczekała się w XXI w. postępującej rewaloryzacji. Niektóre jej aspekty zostały już szerzej zaprezentowane w postaci wystaw muzealnych, można by nawet powiedzieć – proporcjonalnie do jej wartości. W powszechnym odbiorze funkcjonował dotychczas jako autor wyrafinowanych portretów, w mniejszym stopniu jako projektant turystycznych plakatów promujących Polskę, które wykonywał w l. 20. I 30.
Wystawę można oglądać do 31 marca 2024 roku – klik
Projektant. Wojciech Jastrzębowski (1884–1963)
Pierwsza w historii wystawa monograficzna poświęcona Wojciechowi Jastrzębowskiemu. Na ekspozycji prezentowany jest przekrój twórczości artysty-projektanta, współzałożyciela Warsztatów Krakowskich i Spółdzielni Artystów Ład, jednego z wybitnych twórców polskiego art déco.
Wystawę można oglądać do 19 maja 2024 roku – klik
„Matejko nieznany. Dzieła z kolekcji prywatnych”

Na wystawie można zobaczyć mniej znane dzieła autorstwa Jana Matejki – obrazy olejne, akwarele i rysunki. Publiczność będzie mogła zetknąć się z obrazami zaskakującymi tematyką czy z rysunkami stanowiącymi szkice do znanych lub mniej znanych kompozycji malarskich. Punktem odniesienia dla wypożyczonych na wystawę prac będą monumentalne dzieła historyczne mistrza wchodzące w skład stałej ekspozycji w Zamku Królewskim w Warszawie.
Wystawę można oglądać do 26 maja 2024 roku
Niewielkie resztki z Solnej. Izaak Celnikier wobec doświadczenia Zagłady
Wystawa czasowa poświęcona jest twórczości wielkiego artysty żydowskiego ocalałego z Zagłady, Izaaka Celnikiera. Po raz pierwszy zostaną pokazane jego dzieła powstające w okresie odwilży politycznej, w szczególności liczne rysunki, ilustracje do opowiadań i wierszy w języku jidysz, które uległy rozproszeniu, a ich pierwotne przeznaczenie – zapomnieniu.
Wystawę można oglądać do 13 czerwca 2024 roku – klik
ZBYSZKO SIEMASZKO. Fotograf Warszawy
„Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” to nowa wystawa Domu Spotkań z Historią, prezentująca pond 200 zdjęć z imponującego artystycznego dorobku fotografa, na której zobaczymy Warszawę Zbyszka Siemaszki z lat 50. i 60.
Wystawę można oglądać do 8 września 2024 roku – klik
Julia Keilowa. Projektantka
Julia Keilowa projektowała przedmioty codziennego użytku w stylu art déco, a artystyczne wykształcenie i doświadczenie rzeźbiarskie sprawiły, że wypracowała własny, wyrazisty styl. Dzięki popularności platernictwa, techniki pokrywania wyrobów z metali nieszlachetnych cienką powłoką srebra lub złota, przedmioty jej projektu trafiły na salony II Rzeczpospolitej, a sama Keilowa zyskała sławę i uznanie.
O randze obiektów i statusie Keilowej świadczy fakt, że już w latach 30. usiłowano naśladować jej styl, pojawiły się nawet falsyfikaty jej wytworów.
Dziś metaloplastyka Keilowej należy do kanonu arcydzieł polskiego wzornictwa, a jej prace są poszukiwane na rynku kolekcjonerskim, pożądane w kolekcjach publicznych i prywatnych.