Wystawa: Farba znaczy krew

Wystawa: Farba znaczy krew.

„Farba znaczy krew. Kobieta, afekt i pragnienie we współczesnym malarstwie” to pierwsza tak obszerna międzynarodowa wystawa malarstwa poświęcona twórczości kobiet, których praktyka przewartościowuje stereotypy na temat uległości i dominacji.

[For English version please scroll down]

Otwarcie wystawy: 7 czerwca (piątek), godz. 19:00

Czas trwania wystawy: 7 czerwca – 11 sierpnia 2019
Muzeum nad Wisłą, Wybrzeże Kościuszkowskie 22

Tytuł wystawy, który zaczerpnięto z książki byłego myśliwego Zenona Kruczyńskiego, przewrotnie nawiązuje do popularnego w żargonie myśliwskim określenia krwi upolowanego zwierzęcia. Wystawa nie jest jednak opowieścią o kobiecym zniewoleniu. Artystki obdarzają bowiem ciało władzą samostanowienia i proponują afirmatywną wersję kobiecości, opartą na autonomii i sprawczości. Tytułowa farba staje się „cieczą z trzewi”, lepką substancją, która prowadzi tam, gdzie sens się załamuje i rozmywa kategorie władzy i uprzedmiotowienia, prowokując pytanie o to, kiedy patrzymy, a kiedy odwracamy wzrok.

Z początkiem lat 90. trzecia fala feminizmu wprowadziła nowy, niekiedy autoironiczny, nieskrępowany i ekshibicjonistyczny ton dyskusji na temat wizerunków kobiet w kulturze, ich ról społecznych, pragnień, fizjologii ich ciał, tożsamości. Wystawa pokazuje, że – pomimo postępującej cyfryzacji i dematerializacji poprzez media społecznościowe – malarstwo, tak silnie osadzone w ciele, jego rozkoszach i traumach, pozostaje wyjątkowo sugestywnym medium do reprezentacji ludzkiego doświadczenia. Dzięki swej afektywnej i performatywnej charakterystyce, malarstwo jawi się przede wszystkim jako skok w podświadomość i praktyka służąca do refleksji nad tym, co wyparte, perwersyjne, wstydliwe, objęte zakazem. Współczesne malarki coraz częściej tworzą obrazy prywatne i oparte na introspekcji, nasycone niepokojącą seksualnością, niekiedy obsceniczne, zuchwałe, a jednocześnie niepozbawione humoru czy efektów groteskowych. Afekt służy zaproszonym artystkom do namysłu nad szczególnym splotem znaczeń: nadmiaru, przyjemności, ale i doświadczenia przemocy, przemocy często o niejednoznacznym wektorze.

Wystawa prezentuje twórczość polskich artystek w szerszym kontekście międzynarodowego malarstwa kobiet, które mierzy się z reprezentacją intensywności świata zewnętrznego i wewnętrznego. Monstrualności-lustra, które – jak pisze Agata Bielik-Robson – staje się jednocześnie „okiem Gorgony. Tym, co przeraża, poraża, zapiera dech – ale także wzywa, żąda, interpeluje”. W kontekście aktualnych przemian społecznych, wysuwanych postulatów równego dostępu do polityki reprodukcyjnej i seksualnej czy walki z nierównościami na tle rasowym oraz ekonomicznym, twórczość malarska kobiet stanowi kluczową dziś refleksję na temat przemocy wpisanej w porządki widzenia i konsumowania obrazów – tego jak patrzymy, co dostrzegamy i jak inni patrzą na nas. Nie jest to jednak malarstwo, które na siłę instruuje, uprawia publicystykę czy poucza – raczej domaga się alternatywnych scenariuszy, a przede wszystkim swobodnej ekspresji i obecności mnogich, krzyżujących się tożsamości.

Artystki:
Lena Achtelik, Darja Bajagic, Gosia Bartosik, Kamilla Bischof, Agata Bogacka, Martyna Borowiecka, Agnieszka Brzeżańska, Chelsea Culprit, Martyna Czech, Olga Dmowska, Angela Dufresne, Isabelle Fein, Viola Głowacka, Penny Goring, Jenna Gribbon, Hyon Gyon, Karolina Jabłońska, Katarina Janeckova, Cheyenne Julien, Ewa Juszkiewicz, Celina Kanunnikava, Irini Karayannopoulou, Allison Katz, Simone Kennedy Doig, Caitlin Keogh, Stanislava Kovalcikova, Dominika Kowynia, Sarah Ksieska, Katarzyna Kukuła, Agata Kus, Sasa Lubinska, Reba Maybury, Monika Misztal, Magdalena Moskwa, Marta Nadolle, Paulina Ołowska, Julia Poziomecka, Christina Quarles, Autumn Ramsey, Megan Rooney, Dana Schutz, Tschabalala Self, Agata Słowak, Paulina Stasik, Frieda Toranzo Jaeger, Alex Urban, Aleksandra Waliszewska, Ambera Wellmann, Issy Wood, Amelie von Wulffen

Kuratorka:
Natalia Sielewicz

Wystawie towarzyszy publikacja zawierająca teksty Barbary Klickiej, Aldony Kopkiewicz, Natalii Malek, Magdaleny Roszkowskiej, Chrisa Sharpa, Natalii Sielewicz i Macieja Sieńczyka.

Publikacja możliwa dzięki wsparciu Krzysztofa Nowakowskiego, Korn Ferry, Heleny Czerneckiej, Fundacji Razem Pamoja, VITKAC oraz Drukarni Perfekt.

Specjalne podziękowania dla Zenona Kruczyńskiego za udzielenie praw do tytułu wystawy.

Niektóre treści prezentowane na wystawie przeznaczone są dla osób pełnoletnich.

Wystawa jest dostępna dla osób poruszających się na wózku. Pytania dotyczące dostępności można kierować pod adresem: muzeumdostepne@artmuseum.pl lub pod numerem (+48) 517-772-108

***

„Paint, also known as Blood. Women, Affect, and Desire in Contemporary Painting” is the first large-scale international exhibition devoted to women whose painting practice re-evaluates stereotypes concerning submission and domination.

The title of the exhibition, borrowed from a book by a former hunter, Zenon Kruczyński, marks a perverse reference to a term popular in hunting jargon that stands for the blood of a hunted animal. However, the show does not tell a story of the subjugation of women. The eponymous paint becomes a visceral, sticky matter that leads us towards the point where all meanings collapse. It blurs the categories of power and objectification, thus provoking the question of when do we look, and when do we look away?

In the beginning of the 1990s, third-wave feminism introduced a new, sometimes self-mocking and ironic, unconstrained and exhibitionist tone in the debate on the images of women in culture, their social roles and desires, the physiology of their bodies, and identity. The exhibition demonstrates that — despite the advancing digitisation and dematerialisation occurring in social media —firmly embedded in the body, its pleasures, and traumas, painting remains an exceptionally evocative medium for representing human experience. Owing to its affective and performative nature, painting appears primarily as a leap into the subconscious and a practice that serves reflection on that which is repressed, perverse, embarrassing, prohibited.

Increasingly, contemporary women painters create private and introspection-based pieces saturated with disturbing sexuality; works that are sometimes obscene, audacious, and simultaneously not devoid of humour or grotesque. Affect serves the invited painters to reflect on an extraordinary, intricate network of meaning: excess and pleasure, but also the experience of violence, violence often characterised by ambiguity.

The exhibition presents the work of Polish artists in the broader context of international women’s painting, which takes on the challenge of representing the intensity of the external and internal worlds. The ‘monstrosity-mirrors’ — as Agata Bielik-Robson writes — become the ‘eye of the Gorgon. Something that simultaneously frightens, overwhelms, takes one’s breath away, but also summons, demands, interpellates.’ In the context of current social transformations, the postulates of equal access to reproductive and sexual rights, and the race and class struggles, women’s painting provides an important contemplation on the violence inscribed in the orders of seeing and consuming images — how we look at them, what we see, and how others see us. And yet, this is not the kind of painting that seeks to forcibly instruct, provide current affairs commentary, or to admonish. Rather, it calls for alternative scenarios and, most of all, the freedom of expression and the presence of multiple, intersecting identities.

Artists:
Lena Achtelik, Darja Bajagic, Gosia Bartosik, Kamilla Bischof, Agata Bogacka, Martyna Borowiecka, Agnieszka Brzeżańska, Chelsea Culprit, Martyna Czech, Olga Dmowska, Angela Dufresne, Isabelle Fein, Viola Głowacka, Penny Goring, Jenna Gribbon, Hyon Gyon, Karolina Jabłońska, Katarina Janeckova, Cheyenne Julien, Ewa Juszkiewicz, Celina Kanunnikava, Irini Karayannopoulou, Allison Katz, Simone Kennedy Doig, Caitlin Keogh, Stanislava Kovalcikova, Dominika Kowynia, Sarah Ksieska, Katarzyna Kukuła, Agata Kus, Sasa Lubinska, Reba Maybury, Monika Misztal, Magdalena Moskwa, Marta Nadolle, Paulina Ołowska, Julia Poziomecka, Christina Quarles, Autumn Ramsey, Megan Rooney, Dana Schutz, Tschabalala Self, Agata Słowak, Paulina Stasik, Frieda Toranzo Jaeger, Alex Urban, Aleksandra Waliszewska, Ambera Wellmann, Issy Wood, Amelie von Wulffen

Curator:
Natalia Sielewicz

Please note some artworks in the exhibition are recommended for mature audiences only.