W poszukiwaniu idei osiedla społecznego

„W poszukiwaniu idei osiedla społecznego” ma wiele Bohaterek i Bohaterów: to współautorzy koncepcji, Helena i Szymon Syrkus, Mieszkanki i Mieszkańcy, współtwórcy naszej wystawy, dzięki którym pozyskaliśmy zdjęcia, dokumenty i relacje; tzw. urządzenia społeczne, i najogólniej, Osiedle Koło na warszawskiej Woli, wyznaczające przestrzeń naszego zainteresowania.

To wystawa zmierzająca ku przyszłości, żywa i otwarta na wypracowanie nowych form poprzez rozwój w dialogu. To zestaw praktyk i summa wiedzy, praca na archiwach, pamięci zbiorowej udostępnionej przez Mieszkanki i Mieszkańców Osiedla Koło, na które składa się repozytorium zdjęć i wypowiedzi, instalacja dźwiękowa Diany Lelonek i praca video 3600 Mateusza Kowalczyka oraz prototypy urządzeń społecznych wykonane przez studentki Wydziału Architektury Wnętrz ASP w Warszawie. Na przyszłość to przestrzeń eksperymentu i dyskusji.

„Co by się stało, gdybyśmy mieli sobie pomyśleć o ziemi nie jako o platformie płaskiej niczym podłoga z pokoju dziecięcego, na której ma stanąć budowla, ale jako o przepuszczalnej strefie, w której substancje wyłaniające się z ziemi wiążą się z powietrzem i wilgocią atmosfery w niekończącym się procesie tworzenia życia? Czyż wszystko, co żyje i rośnie, nie jest miejscem, w którym to łączenie – to splatanie – zachodzi? Jeśli tak, to być może to samo dałoby się powiedzieć o budynkach.” Tin Ingold

Architektura to nie tylko budynki, osiedla i miasta – to sposób kreowania i modelowania rzeczywistości społecznej. Punktem wyjścia dla naszych rozważań jest idea osiedla społecznego współtworzona i promowana przez Helenę Syrkus, polską architektkę i teoretyczkę. Rozważania te wyrastały z modernistycznej architektury międzywojnia, zostały zaadaptowane podczas licznych architektonicznych realizacji. Osiedle społeczne było realną odpowiedzią na niedostatki mieszkaniowe II RP, ale jednocześnie nowoczesnym i uniwersalnym sposobem myślenia o architekturze, o jej społecznych powinnościach, o kształtowaniu relacji społecznych i komforcie życia codziennego. Idee te były zarówno nowatorskie, jak i wpisywały się w europejskie, progresywne trendy rodem ze szkoły Bauhausu.

Interesuje nas jak idea ta broni się po niemal 80. latach. Czy osiedla społeczne, na których ciąży późniejsze odium PRL-owskiej „bylejakości”, są jedynie przeżytkiem minionej epoki? Na ile koncepcje te są nadal aktualne, w jaki sposób współczesne projekty architektoniczne i rozwiązania urbanistyczne nawiązują, odnoszą się do modernistycznych praktyk.

Tytułowy cytat Tina Ingolda kieruje nasze poszukiwania w kierunku metafory organizmu, traktowania osiedla jako organicznej, żywej struktury wzajemnie uzupełniających się części (składającej się nie tylko z budynków, ale też tzw. urządzeń społecznych, przestrzeni wspólnej, biosfery, relacji itp.), które tworzą węzłowość architektury.

Modernistyczne pracownie architektoniczne słynęły z interdyscyplinarnego podejścia, skupiały przedstawicieli różnych dyscyplin i specjalizacji. Idąc tym śladem, my również zaprosiliśmy do współtworzenia socjologów, artystki i artystów, badaczy i specjalistów, ale przede wszystkim, samych Mieszkańców. Projekt ma pobudzić debatę, stworzyć pole do dialogu pomiędzy mieszkańcami, środowiskiem akademickim i ekspertami/praktykami, stworzy przestrzeń do dyskusji i współpracy zarówno przyszłych projektantów, jak i odbiorców architektury (inwestor-projektant-użytkownik-planista-urzędnik-zarządca terenu).


Otwarcie wystawy-wernisaż 16.10 godz. 19:00 Dom Społeczny Obozowa 85

Kolofon:

Zespół kuratorski: Aleksandra Kędziorek, Michał Mioduszewski, Łukasz Strzelczyk, Artur Trojanek

Zespół badawczy: Ewelina Bartosik, Adam Kadenaci

Zespół kuratorski wystawy plenerowej: dr Iwona Kalenik, Agnieszka Kacprzak

Zespół producencki: Magdalena Grudziecka, Damian Kalita

Program edukacyjny: Katarzyna Witt

Projekt i scenografia wystawy: Kuba Drzastwa (współpraca Jakub Gospodarek)

Komunikacja i promocja: Agata Hudomięt, Dorota Szopowska, Filip Jakubik

Komunikacja wizualna: Maciej Zawadzki, Michał Mioduszewski

Tłumacz PJM: Marek Niemierski

Produkcja wystawy: Dział techniczny WCK, Tomasz Marzec

Wystawa realizowana przez pracowników Wolskiego Centrum Kultury oraz zaproszonych specjalistów. Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”

WCK ul. Obozowa 85

* Jak do nas dotrzeć:
bit.ly/wck-dom-spoleczny
Zachęcamy do skorzystania z komunikacji miejskiej lub roweru. Niewielka ilość miejsc parkingowych.
tramwaje: 10, 23, 24, N45, N95
autobusy: 184, 197

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.