SZTUKA PISANIA opowiada Agata Tuszyńska

Stefania Grodzieńska urodziła się w Łodzi, w 1914 roku, do Warszawy przeniosła się w wieku lat 19, gdzie skończyła szkołę baletową Ireny Prusickiej. Przez kilka przedwojennych lat tańczyła w Teatrze Kameralnym, by potem trafić do Cyrulika Warszawskiego. Zamknięta w warszawskim getcie, nadal występowała, głównie w teatrze Femina.

Jej pisanie wzięło się z radia, tuż po wojnie pracowała jako spikerka w Lublinie. Dziury w programie wymagały zaklejenia, wiec tworzyła dla siebie „jakieś takie głupstewka”. Tu mają źródło jej popularne monologi, którymi zainteresowały się „Szpilki, a potem redaktor Marian Eile w „Przekroju”.

Szybko dorobiła się miana pierwszej damy satyry polskiej, co ją zresztą nieodmiennie śmieszyło. Swoją twórczość nazywała “tfurczością” przez małe “tfu” – neologizm Jerzego Jurandota, męża. Latami współpracowała z radiem, a potem z telewizją. Występowała z Mieczysławem Foggiem, Janem Brzechwą, Wiechem, Januszem Minkiewiczem, Edwardem Dziewońskim, Hanką Bielicką, Aliną Janowską.

Na warszawskich Powązkach żegnano ją oklaskami.

Jak wyglądała Warszawa Stefanii Grodzieńskiej? Gdzie bywała? Jak los miasta splatał się z jej losem? Czego nauczyła Agatę Tuszyńską? Zapraszamy do oglądania!

19 kwietnia 2021, godz. 12:00

Transmisja – klik

O CYKLU „SZTUKA PISANIA…”

Warszawa jest kobietą. Warszawa jest artystką. Wśród ulic Warszawy, tak często nazywanych imionami „ważnych mężczyzn” razem z miastem wzrastały, w nim tworzyły, nim się inspirowały: pisarki, dziennikarki, tłumaczki, artystki. W nowym cyklu wideo Agata Tuszyńska, pisarka, biografistka – sama z miastem głęboko związana – zabierze nas na spotkania z niezwykłymi kobietami. Poznamy ich losy i twórcze drogi, ważne dla nich w Warszawie miejsca i ważnych ludzi. W jakich okolicznościach, w jakiej atmosferze rozwijały się ich talenty? Jakie przeszkody przyszło im pokonać? Skąd i od kogo czerpały inspirację? I czy współczesny odbiór ich twórczości i osobowości oddaje im sprawiedliwość?

Czeka nas więc historia potrójna: historia miasta widzianego z perspektywy twórczych kobiet, historia warszawskich kobiet opowiadana ich losami, a także – może przede wszystkim – historia kobiecej solidarności i inspiracji, która przełamuje barierę czasu: historia osobista. Bo i osobisty jest klucz wyboru postaci: to kobiety, od których – jak mówi autorka cyklu „w swoim życiu – nie tylko literackim – wiele się nauczyła”.

*** *** ***
Agata Tuszyńska — pisarka, poetka, reportażystka. Autorka wielu książek biograficznych, m.in. “Singer. Pejzaże pamięci”, „Długie życie gorszycielki” o Irenie Krzywickiej, „Oskarżona: Wiera Gran”, “Narzeczona Schulza”, a także osobistych „Rodzinnej historii lęku” czy „Ćwiczeń z utraty” oraz „Bagaż osobisty. Po Marcu” (wspólnie z Dorotą Barczak-Perfikowską, Grażyną Latos, Elżbietą Strzałkowską i Wiolettą Wejman). Jej książki tłumaczono na kilkanaście języków.