„Przyrządy równoważne” to rzeźby budowane jako ażurowe struktury z użyciem twardej, ale jednocześnie bardzo delikatnej linii. Mimo że wrastają w przestrzeń, pozostają obiektami przenośnymi, możliwymi do oglądania z zewnątrz. Wpisują się w tradycyjną formułę rzeźby.
Natomiast wyrosła z eksperymentów „Krystalizacja przestrzeni” odwraca sens medium. Dziełem jest sama przestrzeń, czyli niemożliwy do zobaczenia ludzkim okiem konglomerat zjawisk fizycznych i chemicznych. Krzyżujące się linie widzialne z materii trwałej, które artystka wprowadza w przestrzeń, pomagają oku zobaczyć coś, co jest niewidzialne. Są konturem w procesie krystalizowania przestrzeni, czyli subiektywnego jej podziału na wyodrębnione, ale istniejące obok siebie bryły: „kryształy przestrzeni”, do których zaprasza człowieka. To odczucie natury estetycznej wynika z kontrastu między lekkością i ulotnością a geometrycznym porządkiem i organizacją linii dzielącej przestrzeń, w której widz się znalazł. To doświadczenie ma wytrącić widza z codzienności i otworzyć na inny sposób patrzenia.Czy taka percepcja uruchomi w nas poczucie wolności i niezależności wobec społeczeństwa?
Ludwika Ogorzelec ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu w 1983 roku. Od 1985 roku mieszka w Paryżu. W latach 1985–87 kontynuowała swój autorski program twórczy w pracowni prof. Césara w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu. Już w 1986 wystawiała w salonach de la Jeune Sculpture, d’Automne, Réalités Nouvelles, de mai 44e. Rozpoczęła wówczas współpracę z prestiżową Galerie Barbier Beltz w Paryżu. W kolejnych latach realizowała prace w Szwecji, USA, Grecji, Szwajcarii, Japonii, Kostaryce, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Bułgarii, Hiszpanii, Australii, Kanadzie, Chinach, Korei Południowej, Bangladeszu. W wielu państwach wielokrotnie. Wystawiała też wielokrotnie w Polsce. Prawie zawsze jej pokazy, a później prace site-specific, były wydarzeniami przyciągającymi uwagę mediów. Krytycy pisali o jej nowatorskim widzeniu rzeźby i przestrzeni, zwłaszcza w latach 80. i 90., o oryginalnej estetyce jej prac. W 2007 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność opozycyjną, a następnie w zakonspirowanej Solidarności Walczącej we Wrocławiu w latach 1980–85.
Piotr Bernatowicz
Wystawa sfinansowana ze środków: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.