Bruksizm, czyli tzw. „zgrzytanie zębami” to przypadłość wymagająca odpowiedniego leczenia jak każda inna choroba. Spowodowany jest nadmierną, mimowolną aktywnością mięśni żwaczy, prowadzącą do mocnego zaciskania zębów i tarcia nimi o siebie. Dowiedz się więcej o tej przypadłości!
- nadmierną wrażliwość na stres,
- wady zgryzu.
Dodatkowo, w świetle najnowszych badań, wpływ na pojawienie się bruksizmu mogą mieć:
- zespół Parkinsona,
- urazy głowy przebyte w przeszłości,
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- tężec,
- epilepsja,
- krwotoki do mózgu.
Objawy
Bruksizm ma dwie postacie – pierwsza występuje w czasie snu, druga – w czasie tzw. „czuwania”. Bruksizm w czasie czuwania jest zjawiskiem kontrolowanym przez pacjenta, polega na bezdźwięcznym zaciskaniu zębów. Bruksizm w czasie snu jest nieświadomym działaniem, objawia się głównie zgrzytaniem prowadzącym do patologicznego starcia zębów.
Początkowymi objawami bruksizmu są, oprócz zgrzytania zębami, ból w okolicy stawu skroniowo-żuchwowego (okolica ucha), bolesność policzków przy dotyku, ból głowy. W późniejszym stadium choroby dochodzi do starcia zębów, pęknięć szkliwa, maceracji śluzówki policzków. Dochodzi ponadto do stanów zapalnych i zwyrodnieniowych w stawach skroniowo-żuchwowych, które nie spełniają prawidłowo swojej funkcji. Ze strony stawu skroniowo-żuchwowego często występują trzaski, tracie, przeskakiwanie oraz ograniczenie ruchomości. Często zmiany wywołane bruksizmem są bardzo bolesne i jest to ból promieniujący nie tylko w okolice głowy, ale również obręczy barkowej a nawet kręgosłupa.
Bruksizm oprócz objawów ogólnoustrojowych, takich jak nawet zaburzenia widzenia (tzw. „mroczki przed oczami”, zaburzenia słuchu oraz równowagi) objawów dotyczących mięśni twarzy i obręczy barkowej, jak i objawów w jamie ustnej, wpływa na wygląd i estetykę twarzy.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.