August Zamoyski. Myśleć w kamieniu

August Zamoyski. Myśleć w kamieniu to realizowana w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie wystawa, która po raz pierwszy na tak szeroką skalę zaprezentuje sylwetkę i dorobek artystyczny jednego z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy, tworzącego przede wszystkim na emigracji – we Francji i w Brazylii.

Blisko 90 rzeźb pochodzących ze wszystkich okresów twórczości Augusta Zamoyskiego wraz z prezentacją bogatego archiwum rzeźbiarza będzie można oglądać od 6 grudnia 2019 roku do 17 maja 2020 roku w Muzeum Literatury w Warszawie.

Ja […] poza czasem poświęconym rzeźbie – używam życia!!! Trenuję muskuły, biegam, robię skakankę, tańczę, wspinam się po górach, jeżdżę na nartach i śpię na śniegu! Poza rzeźbą nie znam wyższej przyjemności, większej możliwości użycia życia, jak sport: cała rzeźba we własnym ruchu ciała… […] – fragment wywiadu, którego udzielił August Zamoyski krakowskiej „Zwrotnicy” w 1922 roku, bardzo dobrze oddaje jak nietuzinkową postacią był ten artysta. Utalentowany rzeźbiarz, wyklęty przez rodzinę arystokrata, założyciel szkoły rzeźby w Sao Paulo, hodowca krów pod Rio de Janerio, zapalony sportowiec: bokser, narciarz, rowerzysta, przyjaciel Witkacego, sprawca wielu skandali obyczajowo-artystycznych.

Koncepcja ekspozycji zakłada prezentację archiwum Artysty na tle blisko stu rzeźb, będących odzwierciedleniem wszystkich okresów twórczych Zamoyskiego – od czasów formizmu, kiedy jego prace są najbardziej eksperymentalne, poprzez okres klasycyzujący – gdzie osiąga pełnię dojrzałości i indywidualizm, aż do ekspresjonizmu, który przynosi ostre deformacje, dotąd nieobecne w jego twórczości. 

Na wystawie zobaczyć będzie można szeroki wybór z archiwum Augusta Zamoyskiego, m.in.: szkicowniki i intymne dzienniki, korespondencję z wybitnymi postaciami epoki, pamiątki zarówno osobiste, jak i np. XIX-wieczne rękopisy Ferenca Liszta i Roberta Schumanna oraz zdjęcia z nieznanego dotąd archiwum fotograficznego, dokumentującego karierę i eksperymenty teatralne Rity Sacchetto, tancerki o międzynarodowej sławie, prekursorki tańca nowoczesnego, pierwszej żony rzeźbiarza. Rewelacją na skalę światową z pewnością okażą się odnalezione w archiwum i przygotowane do prezentacji filmy kręcone przez Augusta Zamoyskiego amatorską kamerą wąskotaśmową (9,5 mm) Pathé-Baby z lat 1926–1929, z udziałem m.in. Witkacego – prezentującego słynne miny-maski, Artura Rubinsteina, a także te rejestrujące sceny z życia paryskiej bohemy na Montparnassie z udziałem m.in. Louisa Marcoussisa, Alicji Halickiej, Maxa Jacoba, Mojżesza Kislinga, Adolfa Loosa, młodego Marca Chagalla czy tańczącą w paryskim zaułku Jacqueline Goddard, słynną modelkę Mana Raya.

W ramach wystawy odtworzony zostanie fragment warsztatu artysty, którego główną atrakcją będą oryginalne narzędzia artysty, w tym własnoręcznie wykuwane dłuta.

Kolejnym, unikalnym aspektem wystawy będą trawestacje zaginionych rzeźb Zamoyskiego z okresu formistycznego z lat 1917-1923, które na podstawie archiwalnych fotografii, wykonali studenci ASP w Warszawie. Powstały swoiste „parafrazy” dzieł Zamoyskiego oddające estetykę rzeźb mistrza tamtego okresu, które zostaną integralnie włączone w strukturę wystawy.

Kim był August Zamoyski?
August Zamoyski pochodził z rodziny polskich arystokratów; początkowo uczył się w majątku rodzinnym w Jabłoniu. Podczas I wojny światowej pracował w Berlinie jako pomocnik kamieniarza. W tym czasie poznał swoją pierwszą żonę – Ritę Sacchetto, tancerkę – która przekonała go do wyboru drogi artystycznej. W Berlinie i Monachium studiował rysunek i rzeźbę̨. W 1918 roku zamieszkał w Zakopanem, dołączył do środowiska tamtejszej bohemy. Współtworzył grupę Ekspresjonistów Polskich (Formistów). Prace wystawiał w wielu miastach Polski – w Krakowie, Warszawie, Lwowie i Poznaniu. Od 1923 roku mieszkał we Francji. W latach 1940–1955 przebywał w Brazylii, gdzie założył i prowadził szkoły rzeźby – przy Akademii Sztuk Pięknych w Rio de Janerio oraz samodzielną szkołę̨ w São Paulo. Od 1955 roku do śmierci mieszkał i tworzył we Francji. Uznanie krytyki i publiczności zyskał jeszcze przed II wojną światową.

Rzeźbiarz w Muzeum. Dlaczego w Muzeum Literatury?
Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie wydaje się miejscem nieco zaskakującym do prezentacji wystawy rzeźbiarza Augusta Zamoyskiego (1893-1970), jednego z najwybitniejszych rzeźbiarzy polskich XX wieku, a jednak to do Muzeum Literatury w latach 2007-2016 trafiło niezwykle bogate archiwum rzeźbiarza, jako dar od wdowy po artyście Hélène Zamoyskiej-Peltier. Kolejna partia archiwum – ukryta przez niego osobiście przed wybuchem II wojny światowej – trafiła do Muzeum z rodzinnego majątku w Jabłoniu, a następna, po śmierci wdowy, z domu Zamoyskich w Saint-Clar-de-Rivière.

Tym samym Muzeum Literatury stało się swego rodzaju centrum myśli Augusta Zamoyskiego, predestynowanym do propagowania jego twórczości i dorobku intelektualnego. Archiwum Augusta Zamoyskiego – swoiste świadectwo epoki – zostanie udostępnione publiczności po raz pierwszy.

Projekt Zamoyski
Jest to projekt wystawienniczy zakrojony na szeroką skalę, związany z finalizacją – w styczniu 2019 roku – negocjowanej od lat umowy i zakupu przez polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego rzeźb Augusta Zamoyskiego, znajdujących się dotąd w niewielkim Muzeum w Prieure des Granges-Sylvanes na południu Francji. Decyzją Ministra Kultury rzeźby stały się częścią zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Zakup ten jest bezprecedensowym wydarzeniem w powojennej historii polskiego muzealnictwa. Kolekcja liczy blisko 90 rzeźb, pochodzących ze wszystkich okresów twórczości Augusta Zamoyskiego.

Nie będzie to zatem klasyczny muzealny pokaz, ale portret Zamoyskiego z historią w tle – panoramą miejsc, środowisk artystycznych i niezwykle interesujących przyjaciół otaczających rzeźbiarza. Tym samym wystawa w Muzeum Literatury stanie się próbą wglądu w intymny świat twórcy.
Wystawie towarzyszyć będzie dwutomowe wydawnictwo: katalog wystawy oraz książka August Zamoyski. Nie tylko z archiwum, która jest pierwszym, tak poważnym, naukowym opracowaniem archiwum rzeźbiarza. Wystawa August Zamoyski. Myśleć w kamieniu Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza

Autorka wystawy – dr Anna Lipa
Kuratorzy wystawy – dr Anna Lipa, dr Łukasz Kossowski
Koordynator i asystent wystawy – Jan Owczarek
Asystent wystawy –  Roksana Gawrońska
Menadżer wystawy – Grażyna Ryfka
Redakcja merytoryczna książki – Maria Śledzianowska
Opieka konserwatorska– Urszula Więch-Jędras
Projekt plastyczny –  Atelier Tektura
Koncepcja i opracowanie materiałów graficznych – BlürbStudio

wystawa: Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Rynek Starego Miasta 20
czas trwania: 6 grudnia 2019 – 27 września 2020

Fot. A.Zamoyski, Paryż, 1925, fot. Pierre Choumoff, archiwum Muzuem Litertatury

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.