Akwarele Fałata i pastele Witkacego na wystawie i aukcji w DESA Unicum

Do 15 września 2016 roku w DESA Unicum można podziwiać prace polskich mistrzów akwareli – Tadeusza Makowskiego, Juliana Fałata, Leona Wyczółkowskiego, Apoloniusza Kędzierskiego.

Malowane przez nich na papierze pejzaże i martwe natury towarzyszą pastelowym portretom spod ręki Witkacego. Nazywany „Don Juanem Krupówek” Stanisław Ignacy Witkiewicz według legend miał około osiemdziesięciu kochanek. Którąś z nich mogła być jedna z dam, przedstawiona na portrecie, który można oglądać na wystawie. Ekspozycja zakończy się 15 września Aukcją Sztuki Dawnej: Prace na Papierze. Ceny wywoławcze rozpoczynają się od kilkuset złotych. 

Wystawa obiektów: 5 – 15 września 2016 r., godz. 11-19 (poniedziałek-piątek) i godz. 11-16 (sobota)

Aukcja: 15 września 2016 r., godz. 19:00

Miejsce:  Dom Aukcyjny DESA Unicum, ul. Marszałkowska 34-50, Warszawa

Więcej informacji o Aukcji Sztuki Dawnej: Prace na Papierze oraz katalog aukcyjny w wersji elektronicznej dostępne są na stronie DESA Unicum:
https://desa.pl/pl/auctions/345/aukcja-sztuki-dawnej-prace-na-papierze-15-wrzesnia-2016-godz-19 

Stanisław Ignacy Witkiewicz, nazywany „Don Juanem Krupówek” miał według biografów około osiemdziesiąt kochanek. Zakopiańskie legendy mówią jednak o zdecydowanie dłuższej liście faworyt. Nie tylko genialny umysł i artystyczny talent intrygowały kobiety. Również uroda mężczyzny – szarozielone oczy, dobrze zbudowana sylwetka i regularne rysy twarzy. Według Magdaleny Samozwaniec, piosenkarki satyrycznej i córki Wojciecha Kossaka, „był zawsze i stale zakochany. Tak jak inni nie wyobrażali sobie życia bez pieniędzy, tak on nie wyobrażał sobie życia bez miłości”. Pod względem urody preferował blondynki o dużych oczach i wyrazistych rysach twarzy. Damę dokładnie w tym typie przedstawił na „Portrecie kobiecym” z 1933 roku. Wizerunek tajemniczej niewiasty o ogromnych, błękitnych oczach i krwisto czerwonych ustach będzie licytowany od 50 tysięcy złotych. Nie wiadomo, czy pochodziła z kręgu znajomych Witkacego, czy było to jednorazowe zlecenie dla prowadzonej przez niego od 1925 roku Firmy portretowej „S. I. Witkiewicz”. Z pewnością należała jednak do typu kobiet, który szalenie podobał się Witkacemu.