Nadzwyczajny Koncert Symfoniczny.
30 września 2018 roku w Bazylice Katedralnej Św. Michała Archanioła i Św. Floriana Męczennika w Warszawie 60-osobowa Warszawska Orkiestra Symfoniczna Sonata im. Bogumiła Łepeckiego zaprezentuje Symfonię ,,Polonia” I.J. Paderewskiego. Symfonia h-moll, jedyny utwór Paderewskiego tego rodzaju – to dzieło wieńczące kompozytorski dorobek wybitnego pianisty, patrioty i męża stanu.
30 września 2018 roku, godz. 19:00
Bazylika Katedralna Św. Michała Archanioła i Św. Floriana Męczennika ul. Floriańska 3
Wstęp wolny
Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”.
Wydarzenie jest współfinansowane przez Dzielnice Praga – Północ m.st. Warszawa
Nad tym monumentalnym muzycznym freskiem inspirowanym Powstaniem Styczniowym 1863 Paderewski pracował przez kilka lat. Symfonia „Polonia”, w której kompozytor maluje obrazami muzycznymi historię Polski poczynając od Lechusa 550 r. po czasy współczesne. Wydarzenia historyczne nie są „przedstawione” w partyturze chronologicznie. Wizja obrazów muzycznych u kompozytora była podyktowana stanem emocjonalnym i refleksją w danym momencie, w chwili pisania utworu.
Studiując partyturę stopniowo odkrywa się wartości artystyczne dzieła i obrazy – wydarzenia ściśle związane z naszą historią. W literaturze muzycznej istnieje wiele utworów programowych takich jak: 3 Symfonia „Bohaterska” L. van Beethovena, Symfonia fantastyczna Berlioza, czy obrazki z wystawy M. Mussorgskiego. Wizja programowa tych dzieł jest jednak wynikiem fantazji kompozytora i jest związana z jakimś bohaterem, artystą, dziełami malarskimi. Symfonia Paderewskiego łączy się nierozerwalnie z konkretną rzeczywistością, tragicznymi wydarzeniami mającymi miejsce w Polskiej historii na przestrzeni wieków.
Tworzywem pierwszej części utworu zaczynającej się podniosłym wstępem pełnym smutku i zadumy jest ekspresyjny temat – wiolonczel, fagotów, kontrabasów i tuby, oraz szereg znaczących stale powracających motywów muzycznych. Na pierwszy plan wysuwa się tutaj patetyczny „motyw przemocy” grany przez tonitruon, puzony, wiolonczele i kontrabasy. Zbliżając się do końca tej części utworu w pewnym momencie poczynając od delikatnych ruchów poszczególnych instrumentów (nadzieja na powstanie Polski) powoli zagęszczającej się harmonii, rosnącej dynamiki do maksymalnych brzmień (potyczki i nasilenia powstańcze) niespodziewanie przerywa głos organów (msza za poległych powstańców) aby zakończyć tę część akordem h-moll, jakby wizją kompozytora o niepodległej Polsce, spełniona na mocy Traktatu Wersalskiego 28 czerwca 1919 r.
Odmienny, wyraźnie elegijny charakter ma druga część dzieła – jakby modlitwa
za poległych Powstańców. Melodyjny temat klarnetu, który jest podejmowany przez różne instrumenty, poprzedza tajemniczy wstęp kontrabasów i wiolonczel – misteriowo. Całość rozwija się dalej do burzliwego brzmienia wszystkich instrumentów aby zakończyć pogodzeniem się z losem i pytaniem „dlaczego?” Pozostającym bez odpowiedzi.
W trzeciej części przeżywamy wraz z autorem to, co głęboko odczuwał w sercu i jasno wypowiedział. Tajemniczy z początku niepokój w głuchych szmerach instrumentów smyczkowych, następnie ukazujący się w basach temat osnuty na melodii hymnu narodowego po którym pojawiają się nagle sygnały trąbek. Wzmacniająca się dynamika, chwile otuchy i wiary, wreszcie znowu groźny „motyw przemocy”. Z chaosu groźnych dźwięków wyłania się eksponowany na początku w basach śpiewny temat jakby mistyczny korowód duchów: temat oparty na motywach melodii „Jeszcze Polska nie zginęła”. Korowód duchów znika a na ziemi pozostaje żal, smutek i rozpacz ujęte w niesamowite dźwięki uroczystego marsza żałobnego jakby wizja Powstania Warszawskiego 1 sierpnia 1944 r. (przygotowanie i wybuch). Wnet po tym ostatecznym ponurym zwątpieniu następuje pełne nadzieje SURSUM CORDA, obraz jasnej przyszłości świata w wyobraźni kompozytora. Na koniec wspaniała koda łącząca w sobie wszystkie tematy symfonii.
Prawykonanie symfonii odbyło się w grudniu 1908 r. Ogromny sukces jaki, symfonia odniosła w Bostonie zapoczątkował triumf dzieła na estradach Nowego Jorku, Waszyngtonu, Filadelfii, Baltimore, Londynu i Paryża. Prawykonanie polskie miało miejsce we Lwowie w 1910 r. w setną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina.
Warszawska Orkiestra Symfoniczna i Kameralna „SONATA” im. Bogumiła Łepeckiego miała zaszczyt koncertowania pod tak wysokimi honorowymi patronatami, jak: Premierów RP, Marszałków Sejmu RP, Prymasa Polski, Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, Biskupów Polowych Wojska Polskiego, Ewangelickiego Biskupa Wojskowego, Arcybiskupów i Biskupów Polskich Kościoła Rzymskokatolickiego oraz wielu Ambasadorów Polskich i Zagranicznych w tym m.in. Irlandii, Austrii, Izraela.
W swojej blisko 1984-2018 – trzydziestopięcioletniej historii orkiestra Symfoniczna i kameralna „SONATA” koncertowała już ponad 650 razy w wielu miastach Polski i zagranicy. Występowała w takich miastach jak Paryż ,Londyn, Sztokholm, Wiedeń, Tel Awiw, Guadalajara, Essen, Duisburg, Recklinghausen, Birstonas, Ostersund, Warszawa, Kraków, Toruń, Wrocław, Gdynia, Katowice ,i wielu innych. Jej koncertów wysłuchało w sposób bezpośredni około 500 tysięcy słuchaczy zaś za pośrednictwem Telewizji Polskiej, Niemieckiej i Izraelskiej – kilkanaście milionów.
Misją tej wspaniałej instytucji jest promocja ogromnego kapitału polskiej muzyki klasycznej symfonicznej i kameralnej ze szczególnym uwzględnieniem polskiej muzyki sakralnej i przepięknych polskich kolęd i dzieł Wielkopostnych oraz upowszechniania tradycji i historii oręża polskiego właśnie polskich kompozytorów. Stąd właśnie na koncertach możemy wysłuchać w mistrzowskim wykonaniu dzieł wielkich polskich mistrzów takich jak: Stanisław Moniuszko, Karol Szymanowski, Fryderyk Chopin, Ignacy Jan Paderewski, Mieczysław Karłowicz, Ignacy Dobrzyński, Józef Elsner, Zygmunt Noskowski, Władysław Żeleński, Feliks Nowowiejski, Miłosz Magin, Romuald Twardowski, Kazimierz Rozbicki, Wojciech Kilar, Grażyna Bacewicz, ale także znajdziemy dzieła zarówno nawiązujące do opracowań biblijnych, jak i literackich czy ludowych.
Warszawska Orkiestra Symfoniczna i Kameralna „SONATA” im. Bogumiła Łepeckiego od 34 lat jest wpisana swymi osiągnięciami w kulturę narodową którą współtworząc współcześnie promuje w Polsce, Europie i na Świecie.
Koncert jest realizowany pod honorowym Patronatem J.Eks. Księdza Biskupa Romualda Kaminskiego – Ordynariusza Diecezji Warszawsko – Praskiej.
źródło: materiały prasowe
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.